گل فشان
گل فشان ها، مخروطهايي از جنس گل رس هستند كه اغلب بين يك تا دو متر ارتفاع دارند. اين ساختها بطور عمده حالتي موقتي دارند. گلفشان ها هم در خشكي ها ديده مي شوند و هم در اقيانوس ها. اين ساختها در ارتباط با ذخاير هيدروكربني و همين طور مناطق تكتونيكي در حال فرورانش و همين طور كمربندهاي كوهزايي در ارتباط هستند. در موارد خيلي نادر هم با آتشفشانها مرتبط مي شوند. نحوه تشكيل آنها هم بر اثر گازهايي كه بر اثر دلايل اشاره شده در بالا آزاد مي شود، در هنگام صعود از لايه هاي گلي در راستاي زون هاي شكسته شده و يا ضعيف، گل را نيز با خود به بالا مي آورد و به مرور ساختمانهاي مخروطي شكلي را ايجاد مي كنند. گازهايي كه خارج مي شوند در حدود هشتاد و شش درصد متان و مقادير جزئي دي اكسيد كربن و نيتروژن است و مايعات همراه گل بشتر آب و گاه شامل مواد اسيدي و يا آب شور و يا سيالات هيدروكربني است.
گل فشان معمولا از چند مخروط یا دهانه کوچک (حداکثر 3 تا 4 متر) تشکیل شده است که به روی تپه ای با ارتفاع حداکثر 200 تا 300 متر قرار گرفته اند.
گل فشان ها بر خلاف گفته بعضي از راهنمايان تورهاي طبيعت در ايران كه فقط در ايران ديده مي شوند، در كشورهاي ديگر مانند جنوب شرق اكراين، سيسيل در ايتاليا، آذربايجان، اطراف درياي سياه، پاكستان، منطقه ژينگ جيان در چين، اندونزي و هندوستان، آمريكا، ونزوئلا و منطقه آمريكاي مركزي وجود دارد. ابعاد گلفشان ها بسيار متغير است و در موارد تا حدود هفت صد متر ارتفاع نيز ميرسد. در ايران گلفشانها در دو منطقه سيستان و بلوچستان خصوصا در منطقه چابهار و همينطور منطقه گميشان ديده مي شود. علاوه بر اينها درمنطقه خاش نيز يك نمونه گلفشان وجود دارد.
برای مطالعه کل مقاله به ادامه مطلب بروید
ادامه مطلب |
روز بخير كاربر مهمان! 
تبادل لینک هوشمند 